Başbakan Sayın Recep Tayyip Erdoğan, son olarak geçtiğimiz mahalli seçim sonrasında geldiği Erzurum’a, yaklaşık üç ay sonra tekrar geliyor. Ve bu defa, önceki ziyaretinden çok farklı olarak, hastane ve iş merkezi açılışı yapacak, ardından da Atatürk Üniversitesi’nin 2009-2100 Akademik Eğitim Yılı’nın “resmi” açılışını yapacak.çok ciddi bir değişiklik olmazsa şayet, Sayın Erdoğan altı-yedi saat kadar Erzurum’da kalacak. Bu da, Erzurum adına son derece önemli bir avantajdır.  Bir şehre ne kadar çok hükümet adamı gelip giderse, o şehir o nispette kalkınıp gelişir. Hele hele de bu hükümet adamı başbakan olursa, o şehirde kamu işleri aksamadan yürüyüp gider. Bu tespite en müşahhas örnek Rize ve Kayseri’dir. Biri Cumhurbaşkanı Sayın Abdullah Gül’ün, diğeri de Başbakan Sayın Erdoğan’ın memleketidir.
Üstelik her ikisi de, memleketleriyle olan rabıtalarını, işleri ne kadar yoğun olursa olsun asla zayıflatmıyor, bilakis kuvvetlendiriyorlar. Her ne kadar Kayseri zaten almış başını gitmiş olsa bile, Sayın Gül’ün ziyaretleri sayesinde büsbütün gelişip serpiliyor.
İşte Rize…
Yedi yıl öncesine göre, bu komşu şehir neredeyse tanınamayacak bir güzelliğe ve kalkınmaya sahne oldu. Helal olsun, hem bu güzellik kardeş Rize’ye de ziyadesiyle yakışmaktadır.
Doğrusu bu manada Erzurum da az şanslı sayılmaz… Zira bizim de Kabine’nin en güçlü üyelerinden olan Sağlık Bakanı’mız var. Her ne kadar Sayın Recep Akdağ, Başbakan Sayın Erdoğan’ın Rize’ye gitmesi kadar, Erzurum’a gelemiyorsa da, gene de Sayın Akdağ sayesinde Erzurum ciddi avantajlara sahiptir.
Bunun yanına, bir de yılda bir iki kez olmak üzere, Başbakan ziyareti konulunca Erzurum ister istemez kendisine çeki düzen vermektedir. Her ne kadar şehir genel görünümü ve altyapısı itibarıyla önemli eksikleri bünyesinde bulunduruyor olsa da, temel kamu hizmetleri noktasında, pek çok artıya sahiptir.
Misal; sağlık, kış turizmi ve eğitim alanında yapılan yeni yatırımlar, Erzurum’u değil bölgedeki iller içerisinde, ülke genelinde bile farklı bir konuma yerleştiriyor. Sadece bu yıl Atatürk Üniversitesi ile birlikte Milli Eğitim’in yaptığı eğitim harcaması trilyon civarındadır. Ayrıca 2011 yarışları için yapılan spor kompleksi için de, onlarca milyon dolar girdi bu şehrin ekonomisine…
Kuşkusuz ki, bunlar şehrin artı hanesinde dikkat çekici gelişmelerdir. Fakat bu olumlu gelişmelere karşın, Erzurum hala “köy görüntüsü”nden büsbütün kurtulabilmiş de değil…
Özellikle çekirdek Erzurum’u çepe çevre kuşatan virane mahalleler ve gecekondular, şehrin genel değerini düşürüyor. Bu hususta belediyeler daha büyük ataklar yapabilir ve şimdiye kadar bu “sorun”dan büyük oranda kurtulabilirlerdi ama ne yazık ki olmadı. Bir şeyler yapılmasına yapıldı da, yeterli olmadı…
Bugün Başbakan Sayın Recep Tayip Erdoğan altı-yedi saat Erzurum’da kalacak, dedik ya işte bu imkanı fırsata dönüştürmeyi başarmalıyız. Hazır Vali Sayın Sebahattin Öztürk de yeni başlamışken, Başbakan’dan daha fazla tahsisat talep edilebilir ve inanıyoruz ki, mantıklı talepler de geri çevrilmez…
Hemen her şehirde bir üniversite var artık; ama söyler misiniz Türkiye’de şu büyük iller hariç kaç vilayette bir Atatürk Üniversitesi gibi yarım asrı geçen bir dev kuruluş var?
Herkes kabul etmektedir ki, bu dev eğitim kurumu aynı zamanda şehrin ekonomide en büyük girdisidir. Düşünün ki, Rektör Prof.Dr. Sayın Hikmet Koçak’ın seçildiği günden başlayarak sürdürdüğü yatırım ataklarına, bir de hükümet tam destek verse, kim bilir üniversite üç beş yıl içinde nereye varır?
Sonuç olarak demek istediğimiz şudur:
Evet… Devlet adamlarını en coşkulu biçimde karşılayalım, alkışlayalım ama sadece bununla yetinmeyelim.
Sorunlarımızı aktaralım, ayağı yere basan projeler sunup, onlar için finans desteği isteyelim. Çok şükür ki, eskiden yapıldığı gibi, hiç olmazsa şimdi, “öldük, bittik” edebiyatı yoktur. Bu güzel bir gelişme… Lakin bu demek değildir ki, bu şehrin hiçbir sorunu yok, işler tıkırında yürüyor…
Hayır… Bu şehrin önemli sorunları var ve merkezi hükümetin çok ciddi desteğine ihtiyaç duyulmaktadır. Sorunları saklamak bu şehre yapılacak en büyük fenalık olacaktır.
Artılarımızı, inkar etmeyelim ve bunlar için de teşekkür edelim; fakat diğer yandan da ihtiyaçlarımızı çekinmeden sıralayalım…