Erzurum’da tarım sektörünün bittiğini her fırsatta ifade ediyoruz. Köylerde artık köye dair hiçbir şey yok. Ne ekmek üretimi, ne süt, ne et ne de peynir. “Orda bir köy var uzakta, o köy bizim köyümüzdür, gitmesekte varmasakta o köy bizim köyümüzdür diyor ” Ahmet Kutsi Tecer, şiirinde.
Şiirde ki köylerimiz maalesef artık göç veren şehirlerin küçük bir mahallesi halini almış.
Köylü hem kültürünü kaybetti, hem de ekonomisini.
Göç nedeni ile boşalan köylerde üretim bitme noktasında.
Bu gerçeği doğrulamak isteyenler en yakınında bulanan köye uğrayıp, köyde bir zamanlar üretilen ekmekten yada köy yumurtasından istesin, köyden yoğurt almak istediğini belirtsin. Alacağı cevaplar doğrultusunda tarım ve hayvancılığın bittiğini görecektir.
Geçtiğimiz gün birkaç köyü ziyaret etme imkanı bulduk.
Durum gerçekten içler acısı.
Köylü üretemiyor ve şehirde asgari ücretle iş bulmanın derdinde.
İki yıllık yüksekokulu bitirip şehir yolunu tutar oldu çiftçi ve besici çocukları.
Bu durum doğu açısından başlıca geçim kaynağı olan tarım ve hayvancılığın bittiğinin de göstergesidir.
Yeşil karta muhtaç olan çiftçi, asgari ücretle şehirde iş bulmak için çalmadık kapı bırakmıyor.
Umut üç beş kuruşta.
Memleketim dev alışveriş merkezlerinin et ve süt reyonları ise ithal ürünlerle dolup taşıyor.
Durumun en önemli nedeni ise karşılıksız verilen destekler, bu destekler çiftçiyi tebelliğe yönetti.
Tarım ve hayvancılıkta geleneksel yöntemlerin kullanılması da bir diğer etken.
Modernleşme yolunda adım atılmıyor, çiftçi ve besici eğitilemiyor.
Sonuç ortada.
Köy kavramı diye bir kavram kalmadı.
Boş vakit geçirilen köy odaları eski saygınlığını arar oldu şimdilerde.
Kentin kurtuluşunun ve göçü önlemenin en önemli yöntemi tarım ve hayvancılığa destek vermektir.
İşsizliğin artmasında üretimsizlik en önemli etkendir.
Bahar sezonu toprağı uyandırsa da çiftçi ve besici için ekonomik uyanma olmayacağa benziyor.
Tarım kurumları daha etkin görev yapmalıdır.
Son dönemlerde tarım ve havyacılıkta bu yönde önemli adımlar atılıyor son örmek süt sığıcılığı alanında.
Umarız bu gibi projeler artar ve bizlerde çiftçi ve besicinin hazin sonunu yazmak zorunda kalmayız.
Orda bir köy var uzakta dediğimizde kültürümüze yabancı üretimsiz mekanları görmemeliyiz.
Kentin kurtuluşu tarım ve hayvancılığı desteklemekten ve tarıma dayalı sanayiyi geliştirmekten geçiyor.
Gamze İspirli
““Orda bir köy var uzakta…”” için bir yanıt
Bir yanıt yazın
ERZURUM'DA HAVA
YAZARLAR
hay ağzına sağlık abla biz şehirlerde yaşayan erzurumlu olarak buradan bile bunu hissediyoruz paramızla bile göğ peynir alamıyoruz araya adam sokup hatırı olan insan sokup öyle elde ediyoruz köylü çiftçi artık eskisi gibi kendi işini yapsın lütfen danone süt içmekten bıktım usandım