Kaç zamandır yazmak istemiyor kalemim…
Yabancı gibi, yıllarca bana dost olan kelimelerim…
Oysa kalemim emeğim, ekmeğim, umudum oldu hep..
Mutlulğumu, üzüntümü, serzenişimi okurlarımla paylaştım yıllarca.
Toplumun sorunu benim sorunum oldu .
Haksızlığa uğrayanın sesini, yoksulun fevaranını, işsizin sesini duyurdu kalemim.
Yanlışların tanığı kalemim, şimdilerde suskunluğu tercih ediyor…
Belki yorgun, belki sitemli, belki hüzünlü, belki de yabancı hissediyor kendini…
Çelişkilere, kokuşmuşluklara, tahammülünüz kalmadığında kaleminiz böyle susuverip, sitem ediyor size.
Sahte dostlukların, nankörlüklerin, yürekli olmayanların, dünyayı yaşanmaz kılanların durumunu gördükçe, susmak konuşmamak istiyorsunuz.
Herkesin derdini yazan kaleminiz, haksızlıkları görünce işte böyle sessizliğe bürünüyor.
Sitemli, kederli, suskun olsada herşeye rağmen umutlu kalemim.
Palandöken gibi başı karlı ama hep dik…
Çünkü o kimseye eğilmedi, kimse onu kullanamadı..
Yazıp, çizmenin para etmediği herkesin yazar olduğu bir ortamda tarafsızlığını harbilikte ortaya koydu hep.
Olumsuzluklara, yüreksizliğe, yola çıktığı insanları yalanları ile avutanlara, iki yüzlülere inat ,susmamalıydı kalemimim. Umut olmaya devam etmeliydi oysa…
Yürekli insanları temsil edebilmeliydi…
Namertleri, zalimleri, nankörleri, menfaatçileri, dost görünüp kuyu kazanları anlatmalıydı topluma.
İkiyüzlülerin, düzenbazların, elindekilerle mutlu olmayanların, hazin sonlarını dinlendirmeye devam etmeliydi kalem.
Şair Yusuf Değirmenci’nin dizeleri ne kadar güzel anlatıyor, kalemin önemini:
Şerefsizin potresini itinayla çizdi kalem
Şerefsizin portesini
İtinayla,çizdi kalem
Düzenbazlar için şiiri
Kıta,kıta, dizdi kalem
O kendini görür mahir
Her şey ortadadır ahir
Gerçek olanları bir,bir
Bilin diye, yazdı kalem.
Kara cahil yoz yobazdan
Ukala,laf anlamazdan
Dalkavuktan,madrabazdan
Çekinmedi, bezdi kalem
Kazançlıyı,kazananı
Hezeyancıyı,hezeyanı
Düzenbazın düzenini
İnsan için,bozdu kalem
Gördü dost elin tutanı
Anladı insan olanı
Sorunlarla bu vatanı
Anla diye, gezdi kalem
Mağdur’i der sen ne yaptın
İnsanlığa sen ne kattın
Kaleminle ne anlattın
Cehalete kızdı kalem
Gamze İspirli