Bu nasıl bir çelişki bu nasıl bir aymazlıktır. Ülkemde her gün bir polisim, askerim kuş gibi avlanırken, vatanın sınırları bombalarla dövülürken bakıyorsunuz bir haber; Yarın seçim olsa bilmem hangi parti ne kadar oy alacak.
Önce insan şaka zannediyor ama bu çok uzun sürmüyor. Bu bir şaka değil, siyasi partiler gerçekten bu kargaşa ortamında hala sandalye koltuk sevdasında.
Her hafta yaşanan terör saldırıların ardından bu anketler yenileniyor. Anlayacağız her bir şehidimin başına oy hesabı yapılıyor.
Sahi partilerin oy artırması için daha kaç vatan evladı şehit olmalı, kaç ana ağlamalı, kaç çocuk babasız, kaç kadının kocasız kalması lazım.
On gündür ülke yangın yeri, şehir merkezlerinde askerler şehit ediliyor. Türk Silahlı Kuvvetleri sınır ötesini bombalıyor. İŞİD ve PKK unsurlarına dair tüm bölgeler ateş altında.
Dünya televizyonları Türkiye’de savaş başlıklı haberler veriyor. Turizm bölgelerinde turist sayısı yarı yarıya düştü, ciddi oranda rezervasyon iptalleri yaşanıyor.
Ekonomi çevresi tedirgin, yerel ekonomi çökmüş. İnsanlar sokağa çıkmaya çekinirken siz neyin hesabını yapıyorsunuz?
Ülkenin bu halde olmasının hesabını kime soracağız? Her zaman söyledim yine tekrarlayayım. Çözüm süreci son derece doğru bir projeydi ancak yanlış yönetildi.
Halk bu çözümün parçası olmadı. Sadece HDP, Hükümet ve İmralı çerçevesinde yürütülen, kimsenin tek satır bilgiye sahip olmadığı bir süreçti.
Süreç adına birçok olaya göz yumuldu. PKK’nın şehir uzantısı KCK üyeleri bu süreç kapsamında tek tek serbest bırakıldı.
Bugün şehirlerde kan akıtan kim mi? İşte o cezaevlerinden serbest bırakılanlar. Dağdakiler hala aynı yerde.
5 yıl öncesi gibi artık teröristler sınırdan içeri girip eylem yapıp geri kaçmıyor. Bizzat içimizde yaşıyorlar. Şehirlerde yuvalandılar. Bu süreçte bırakın silah bırakmayı güçlendikçe güçlendiler.
TSK ve güvenlik güçleri çözüm sürecine zarar vermemek adına bu yapılanmayı gördü ama müdahale edemedi. Zaten müdahale etmeye kalkışan da vatan haini muamelesi gördü.
Eğer süreç doğru yürütülebilseydi, halkın mutabakatı olsaydı, şeffaflık ilkesi korunabilseydi bugün bu tablo asla yaşanmayacaktı.
Erzurum gibi huzurlu ve güvenli bir şehir bile terör örgütünün cirit attığı bir il konumuna geldiyse burada başarıdan asla söz edemezsiniz.
Bunun vebali sadece mevcut iktidarın değildir. Muhalefette yerini korumak, Kürtler üzerinden oy devşirmek için bu süreci görmezden gelmiştir. Milliyetçi kanat ise sadece grup toplantılarında ses çıkarmış, topluma bu gerçekleri yeterince gösterememiştir.
Bugün hala ülkede yaşananları net olarak ortaya koyan tek bir kişi yok. Sağduyu çağrısı yapacak kimse de yok.
Önceki gün Aşkale’de yaşanan vatandaş ayaklanması ciddi bir tehlikedir. Eğer iki halk terör ışığı altında karşı karşıya gelirse o gün ülkede ciddi sıkıntılar yaşanacak.
Bütün bunlar tüm çıplaklığı ile ortada iken sizin bir erken seçimde ne kadar oy alacağınızın hesabını yapmanız bu ülkeye ihanet etmekle eş değerdir. Bu görüş tüm siyasi partiler için geçerlidir.