Yaklaşık 1 yıl önce kaybettiğim kardeşim Murat’a üzüldüğüm kadar üzüldüm İbrahim Erkal’in vefatına.
Benim de sahadayken Erzurum’a geldiğinde sık sık görüştüğüm ve haberini yaptığım İbrahim Erkal, Fırfırik’i de sever ve önemserdi. Oğlum Serhat’ı ona çok benzetirlerdi. O da 11 Mart 2015 tarihinde Müceldili konağında yan yana geldiklerinde bunu fark etmiş ve benzerliklerini söylemişti. Her Erzurumlu gibi hepimiz o’nunla övünüyor, onunla bir yere sığmıyorduk.
Erzurum’un gururuydu o. Geçirdiği beyin kanamasından sonra bir ay hastanede yatarken onun hep aramıza dönmesini umut ediyorduk, ölümü ona yakın edemiyorduk, ama olmadı. Ne az, ne fazla. Buraya kadarmış. Kenan Gülerci dostum yazdı geçenlerde. İstanbul’dan arkadaşımız, İbrahim Erkal ile de sık sık İstanbulda biraraya gelen sevgili Murat Balkuş ne güzel tarif etmiş onu: O bizim başarı hikayemiz, O biraz Sümmani, Biraz Reyhani, Biraz İbrahim Hakkı, Biraz Emrah, Biraz Alvarlı, O Narmanlı, Ama Türkiye’nin canısı! Nur içinde yatsın.