Zenginlik denilince, genellikle aklımıza para mal, mülk gelir. Gerçekten zenginlik bunlardan mı ibarettir? Yoksa işin başka boyutları da var mıdır? Örneğin sağlık, huzur, mutluluk, gönül zenginliği gibi, Yâda ana, baba, kardeş, evlat, eş, dost, akraba zenginliği gibi. EbûHüreyre’den (ra) rivâyet edildiğine göre Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurdu: “Gerçek zenginlik, mal çokluğu değil, gönül tokluğudur.” Hayatının içini anlamlı şeylerle dolduramayanlar, para harcayarak içlerindeki boşluğu eşyalarla doldurabilirler mi? İnsanlar para kazandıkça en çok satın aldıkları şey nedir? Cevabı basit: ‘Büyük Boşluklar’. Etrafınıza bir bakın. İnsanlar eline para geçtikçe her şeyin daha büyüğünü alıyor. Daha büyük ev, daha büyük araba… Sonra büyük evlerde tek başlarına, hiç kullanmadıkları metrekarelerde, boşluklarda yaşıyor, yalnızlaşıyorlar… Hayatlarının içini anlamlı şeylerle dolduramayanlar, para harcayarak içlerinde de etraflarında da büyük boşluklarla yaşıyorlar aslında. Yiyecek satın alabilirsin, ama iştah satın alamazsın. İlaç alırsın ama sağlık alamazsın. Bilgi alırsın ama bilgelik alamazsın. Gösteriş alırsın ama güzellik alamazsın. Eğlence alırsın ama neşe alamazsın. Tanıdık alırsın ama dost alamazsın. Hizmetçi alırsın ama sadakat alamazsın. Boş vakit alırsın ama huzur alamazsın. Para ile her şeyin kabuğunu alır; Hazret-i Enes’ten rivâyet edilen bir hadîs-i kudsîde şöyle buyrulmaktadır: “Bazı mü’min kullarımı ancak zenginlik sağlam (bir Müslüman) eyler. Onu fakir etsem, bu durum onu ifsâd eder. Bazı mü’min kullarımı da fakirlik sağlam tutar. Ona rızkı bol versem bu durum onu ifsâd eder. Bazı mü’min kullarım, kullukta bir derece ister. Fakat Ben, ucba girmesin, böylece kendini beğenmesi onu ifsâd etmesin diye, bu isteğini ona vermem. Bazı mü’min kullarımın îmânını ancak sıhhat sağlam tutar; onu hasta etsem bu durum onu ifsâd eder. Şüphesiz maneviyat, materyalist kimliklere bürünmüş olan bu dünyada unutmamamız gereken en önemli olgudur. Ancak ne yazık ki çoğumuz, yaşam savaşında peşinde koştuğumuz maddi şeylerin arasında bu hissin varlığını bile unuttuk. Fakat bazılarımız var ki mutluluğu önce kendi içinde arayıp, ne olursa olsun aslolanın insan ve duyguları olduğunu unutmadan yoluna devam ediyor