Lütfen kaldırın başınızı.
Derin bir nefes alın ve çekin içinize Erzurum’un havasını.
Ama bir dakika!
Yapmadan önce şu ‘son dakika’ haberine göz atın.
“2020 Dünya Hava Kirliliği Raporu’na göre Türkiye’de hava kirliliğinin en yoğun olduğu kentler arasında Erzurum ikinci sırada yer aldı…”
Şimdi gel de nefes al.
Kimse kusura bakmasın ama bizim layığımız bu!
Ver mehteri, ver coşkuyu…
“Kadim şehirdir Erzurum…”,
“Vatanın yılmaz bekçisidir Erzurum…”
“Medeniyetler beşiğidir Erzurum…”,
“Cumhuriyetin temellerinin atıldığı Dadaşlar diyarıdır Erzurum…”
Bu son dakika haberinden sonra “Zehir soluyanların şehridir Erzurum” demek sanırım ‘cuk’ oturacaktır.
Yaşarken de yazarken de benim içime oturuyor.
Bu gazlarla siyasetçilerimiz ve bürokratlarımız tarafından yıllar yılı uyutulan, uyuşturulan bir şehir oldu benim memleketim.
Hiç biri kılını kıpırdatmadı.
Biri de çıkıp, “rüzgar koridorları açalım”, “yapılaşmayı bu duruma göre dizayn edelim” demedi, diyemedi.
Geçen zaman içinde bu zehirli havaya alıştığımızdan olsa gerek biz de sesimizi çıkarmadık. (Çıkarmadık diyorum ama şahsen bu konuyla ilgili farkındalık oluşturabilmek için çok didindim. Arşivlerde duruyor ama gücüm yetmedi)
O yüzden dedim, kimse kusura bakmasın biz buna layığız.
Bu havaya mecburuz, soluyoruz, soluyacağız.
Çünkü kimse havamızı düzeltmek için çaba göstermeyecek.
Kimse bizi anlamayacak.
Dün olduğu gibi bugünün siyasetçileri de bürokratları da bu şehirde olmayacak, yaşamayacak.
Hepsi gidecek, biz kalacağız.
Yazının başında ‘kaldırın başınızı’ demiştim ya şimdi de açın gözlerinizi ve bakın diyorum.
Bakın şu şehre de siyasetçi görün!
Bakın şu şehre de bürokrat görün!
Sonra da alabilirseniz nefes alın.
Gazeteci: Onur Sağsöz