MENÜ ☰
Büyük Erzurum Sofrası
A. Berhan Yılmaz
ANNEME…


Bu korku, endişe, bu telaş niye?

Yürekte kor, gözümdeki yaş niye?

Geldi dediler ki “anneniz öldü”,

Ölen annem miydi, yoksa ben miyim?

***

Bu teessür, hüzün, bu kaygı niye?

Bu veda, bu firak, sensizlik niye?          

Toprağı üstüme attılar benim?

Ölen annem miydi, yoksa ben miyim?

***

Düştüğüm bu çukur, bu zulmet niye?

Zifiri karanlık, uğultu niye?

Annemi arıyor bulamıyorum,

Kaybolan annem mi, yoksa ben miyim?

***

Durdu dünya, sustu kâinat niye?

Zaman akıyor da duran ben miyim?

Gitmek zamanıysa bu diyarlardan,

Annem evimizde, giden ben miyim?

***

Ölüm vuslat ise bu acı niye?

Yüreğimi yakan bu sancı niye?

Annem kucağımda makbere girdik,

Makberde annemle yatan ben miyim?

***

Dua, dua, dua, ağlamak niye?

Yüreği bu kadar dağlamak niye?

Sükût etti dünyam annem gidince,

Annem sesleniyor, susan ben miyim?

***

Bugün dokuz gündür sen yoksun anne,

Sabah namaz vakti ağlıyor odan.

Bugün dokuz gündür sensizim anne,

Namazları sensiz kılan ben miyim?

***

Altmış yıldır korkuyordum bugünden,

Dokuz gündür acım çok büyük dünden,

Üç kişiydik mahzunlaştı evimiz,

Annemsiz ben, bilmem yine ben miyim?

📆 04 Ağustos 2025 Pazartesi 11:39   ·   💬 0 yorum   ·   ⎙ Yazdır

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

ERZURUM'DA HAVA

ERZURUM
Esentepe Avrupa Konutları
YENİ SAYI

YAZARLAR

RÖPORTAJLAR

ANKET

Üzgünüm, şu anda etkin anket yok.

BAĞLANTILAR