Bu korku, endişe, bu telaş niye?
Yürekte kor, gözümdeki yaş niye?
Geldi dediler ki “anneniz öldü”,
Ölen annem miydi, yoksa ben miyim?
***
Bu teessür, hüzün, bu kaygı niye?
Bu veda, bu firak, sensizlik niye?
Toprağı üstüme attılar benim?
Ölen annem miydi, yoksa ben miyim?
***
Düştüğüm bu çukur, bu zulmet niye?
Zifiri karanlık, uğultu niye?
Annemi arıyor bulamıyorum,
Kaybolan annem mi, yoksa ben miyim?
***
Durdu dünya, sustu kâinat niye?
Zaman akıyor da duran ben miyim?
Gitmek zamanıysa bu diyarlardan,
Annem evimizde, giden ben miyim?
***
Ölüm vuslat ise bu acı niye?
Yüreğimi yakan bu sancı niye?
Annem kucağımda makbere girdik,
Makberde annemle yatan ben miyim?
***
Dua, dua, dua, ağlamak niye?
Yüreği bu kadar dağlamak niye?
Sükût etti dünyam annem gidince,
Annem sesleniyor, susan ben miyim?
***
Bugün dokuz gündür sen yoksun anne,
Sabah namaz vakti ağlıyor odan.
Bugün dokuz gündür sensizim anne,
Namazları sensiz kılan ben miyim?
***
Altmış yıldır korkuyordum bugünden,
Dokuz gündür acım çok büyük dünden,
Üç kişiydik mahzunlaştı evimiz,
Annemsiz ben, bilmem yine ben miyim?
ERZURUM'DA HAVA
YAZARLAR
Bir yanıt yazın