Erzurum’da sosyo ekonomik verileri analiz edip geri kalmış yöre teşhisini koyarken,, en önemli gerçeğin toplum psikolojisindeki yozlaşma olduğu unutulmamalıdır.

Kent öylesi bir hal aldı ki sanal gruplar husumet ortamı, siyaset olgusu kurtlar sofrası, bürokrasi yer kapma yarışı, sivil toplum kuruluşları çamur atma mekanları, başarı kavramı istenmeyen kişi olmanın baş kriteri..

Çevrenize bir bakın sivil toplum kuruluşları, kamu kurumları, siyasi partiler, üniversite bu gibi kavramların yoğun olarak yaşandığı mekanlar haline geldi.

Kentin gerçekten sosyo psikolojik anlamda rehabilatasyona ve okunmaya ihtiyacı .

Temel sebep mi? sevgisizlik ve çekememezlik…

Çevremizde birçok müfteri ve bu müfteri destekleyen bir çok tetikçi görürüz.

Zengin olan için nereden çalmış?, başarılı olana arkasında birileri var gibi yakıştırmalar yapılır.

Müfterilere inanlar ise sizin en yakın sözde dostlarınızdır.

Ama siz hep dost bilirsiniz müfterileri , bilemezsiniz arkadan vurma kavramındaki ihaneti…

Kendileri ise sütten çıkmış ak kaşık rolündedir hep.. arkalarındaki onca hataya bakmadan müfterilik görevini en iyi şekilde icra ederler… Oysa dümanlık dahi onurlu olmalıdır.

Savaş meydanlarında dahi bu yönlü ihanetler, galibiyetin dahi tartılışır olmasına neden olur.

Arkadan vurmak ve net olmamak işte size en büyük iki ihanet.

Sonra mı ne mi olur göç etmek ve bu yorucu alternatiften kaçmak istenir.

Siyasette, derneklerde, kamu kurumlarında kaliteli insan sayısı azalır, kimseler bu riskleri göze almak istemez.

Her gidiş bir sitemin öyküsüdür.

Erzurum ,bu kavgacılıktan nasibini alarak geri kalmaya devam eder.

Kazanan müfteriler ve onların tetikçileri olmuştur.

Erzurumlu kendisini bitirmek için yoğun gayret içerisinde olmaya devam ediyor.

Hiç kimsenin bu kenti küçümsemesine ve ilgilenmemesine gerek yok biz bizden olanı sevmediğimiz müddetçe geri kalmak kentin kaderi olmaya devam edecek.

Ne ekonomideki olumsuz tablo nede siyasi ilgisizlik, hiç birisi bu kadar etkili olamıyor bu psikolojik savaşta.

Meyve veren ağacları taşlaya taşlaya, meyve verecek ağaç bulamamaya başladık.

Geri kalmışlık ve mutsuzluk en önemli yazgımız oldu şimdilerde.

Başarılı çalışmalara imza atanların çalışmaları hep küçümsenir, aldıkları kaliteli eğitimler bile inkar edilerek, toplumdan dışlanmaya çalışılır…

“Ev danası öküz olmaz” sözü Erzurum’da bu manada söylenmiş en önemli halk sözüdür.

Daha fazla zaman kaybetmeden kent için birşeyler yapmalıyız.

Üzerine görev düşen herkes bu olumsuz tablodan dersler çıkarmalıdır.

Bu sosyo psikolojik hastalıktan arınmak için hepimiz topu başkasına atmadan kendimizi sorgulamakla işe başlamalıyız.

Müfterilik ve geri kalmışlık kavramları artık kentin kaderi olmamalı.

Feridun Fazıl ÖZSOY