Bölge Eğitim Hastanesi, hizmetteki ikinci yılını geride bırakmış; yani üç yaşına basmış. Hatırlıyorum da, ilk açıldığı günlerde şehirde ne biçim bir tepki olmuştu.

“Oraya kimse gidemez, vatandaşa büyük zulüm” şeklindeki itiraz, muhalefet edenlerin en masum çıkışıydı. Fakat şimdi öğreniyoruz ki, “kimse gidemez” denilen o hastaneye, yılda ortalama bir milyon civarında hasta başvuruyor. Oysa hastanenin hâlâ bir çok eksiği mevcut… Misal; her kliniğe hoca ataması bir türlü yapılamadı. Buna rağmen, yeni hastane kısa sürede öyle bir kabul gördü ki, Erzurum’un yanı sıra, bölge illerine de etkin biçimde hizmet sunuyor.

Evet; Numune Hastanesi de önemli bir müesseseydi ve toplumsal ihtiyacı karşılamada ciddi bir fonksiyon icra ediyordu. Lâkin bugünkü Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi’yle mukayese edildiğinde, eski Numune çok küçük kalır.
Bazı dostlar, illâ da hükümeti veya Bakan Akdağ’ı eleştireceğim diye, başından beri yapılan bazı hizmetlere rezerv koyuyor. İddiaları da şu:
“Bu hastanenin daha iyisi başka vilayetlere de yapıldı. Recep Akdağ olmasaydı da aynı hastane yapılırdı.”

Doğru; başka illere de son derece modern hastaneler yapıldı. Yanlış olan; Recep Akdağ olmasaydı Erzurum bugün sahip olduğu sağlık imkânlarına asla bu kadar kısa sürede kavuşamazdı.

Ne çabuk unuttuk; hastanelerde uzman doktor olmadığı için kapanan servisleri; ne çabuk unuttuk, fiziki şartlar yetersiz diye hastaların başka yerlere sevk edildiklerini, ne çabuk unuttuk, ambülansın karaborsada bile bulunamadığını, ne çabuk unuttuk, bıçak parası veremediği için kapı dışarı atılan mazlum vatandaşları…

Vaktiyle, üstelik de ANAP gibi güçlü bir hükümetin iş başında olduğu sırada, selametlik Nihat Kitapçı Sağlık Bakanlığı yaptı. Süresi kısa oldu ama sonuçta o koltukta oturdu ve çok istemesine rağmen, memleketine ambülans gönderemedi.

Bugün bırakın ambülansı, artık helikopter ve uçakla acil hastalar taşınıyor. Düne kadar vicdanları rahatsız eden nice sorunların artık esemesi bile okunmuyor.
Günde yaklaşık 20 bin civarında hastanın tedavi ve muayene için gittiği bir hastanemiz varsa, bu öncelikli hükümetin izlediği sağlık politikasının ve ardından da Recep Akdağ’ın eseridir.
Bakan’ı kişisel olarak seversiniz veya sevmesiniz ama yaptığı işin hakkını teslim etmek zorundayız. Erzurum hızla tıpkı 70’lı yıllarda olduğu gibi, yine bölgenin sağlık merkezi olma yolunda hızla ilerliyor.

Daha birkaç hafta önce Palandöken manşetten vermişti. Bakanlık Erzurum’a beş yeni hastane daha kurmaya hazırlanıyor:

-150 yataklı onkoloji hastanesi
-350 yataklı kalp damar cerrahisi hastanesi
-200 yataklı akıl ve ruh sağlığı hastanesi
-150 yataklı fizik tedavi hastanesi
-100 yataklı adli psikiyatri hastanesi
Ayrıca, Bölge Hastanesi ile birlikte toplam altı hastaneye hizmet verecek olan çok gelişmiş bir merkezi acil servis binası…
Bütün bu hastaneler aynı alanda olacak. Bu da Türkiye’nin en büyük sağlık kampusünün kurulacağı anlamına gelmektedir.

Ben inanıyorum ki bu kampusün hizmete geçmesinden sonra, Erzurum Türkiye’nin her yerinden hatta civar ülkelerden bile hasta kabul edecektir.
Malumunuz, günümüzde en önemli turizm alanlarından biri de hasta turizmidir. Bazı ülkeler ve şehirler hasta turizmi sayesinde müthiş zenginleştiler.
Erzurum da o şehirlerden biri olabilir.

Bir yanda üniversite, bir yanda kış turizmi, diğer yanda ise, önemli hastaneler…
İnanın ki bu hizmetler, Erzurum’u kısa sürede birinci lige çıkaracaktır.
Bütün mesele, süreci iyi okuyabilmek ve gelişmelere ayak uydurabilmektedir.
İki yıl önce Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi için, zehir zemberek açıklamalar yapanlar, bugün gelinen noktaya bakıp mahcup oluyorlar.

Eksiklerine rağmen, Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Doğu için bir can simididir. Nasıl ki, üniversite hastanesi yıllar yılı ve bugün bile bölge insanına çok büyük hizmetler sundu ve sunuyorsa, yeni kurulacak hastaneler de aynı fonksiyonu icra edeceektir.
Peşinen itiraz edip, “olmaz, yapamazlar” demek yerine, “niçin olmasın” şeklinde ümitvar olmak kimseye bir zarar vermez…

MEHMET ŞENER