Doğu Anadolu Bölgesinde Sibirya soğukları başladı. Kar yerini şiddetli soğuklara bıraktı. Erzurum, Kars, Ağrı ve Ardahan adeta buz kesti. Sıfırın altında 25 dereceye kadar düşen hava sıcaklıklarında olan yine garibana oldu.

Derme çatma evlerde yaşam mücadelesi veren insanları işte bu aylarda daha iyi anlamak lazım. Hiç geliri olmayanlara devlet, vakıflar kanalı ile çeşitli yardımlarda bulunuyor. Bu yardımların başında kömür yardımı geliyor. Özellikle kış aylarında en çok mağdur olan taraf ise asgari ücretle geçinmek zorunda kalan insanlar.

Dolar üzerinden satılan kömüre gücü yetmeyen asgari ücretli, devletin fazla dağıttığı sözde dar gelirlilerden çuvalla kömür satın alıyor. Çünkü devlet asgari ücretliyi orta gelirli olarak tanıyor ve sigortası olduğu için hiçbir yardımda bulunmuyor.

Oysa köyünde hayvancılık yapan ama sigortası olmayan insanları muhtarın verdiği kıytırık bir belge ile fakir olarak değerlendirip, onlara kömür yardımında bulunuyor. İşte o dar gelirli olarak bilinen kimseler, dağıtılan kömürleri beğenmeyip çuval çuval satıp para kazanıyor.

Nereden bakarsanız bakın bu iş her yanı ile yanlıştır. Bir muhtarın imzası ile kendini fakir gösteren, tüyü bitmemiş yetimin hakkını göz göre göre yiyen bu zatların sayıları öyle azda değil. Gecesini gündüzüne katarak karda çamurda soğukta çalışan, eline geçen üç kuruşla geçinmeye mahkum olan  asgari ücretliler, bu ülkenin beklide en fazla ezilen kesimi.

Her kar yağışı ve soğuk, onların yüreklerine kadar işliyor. Evlerinde her türlü lüksü bulunan, altında arabası olan, botları bilmem ne marka insanların soğuktan şikâyet etmesi bana çok komik geliyor. Kış bu tipler için bir fantezi… Kar manzaralı bir mekanda yemek yemek, dışarıdaki buz gibi havaya rağmen Palandökenin, Kars kalesinin bir yerinde sıcak şarap partileri yapanların, soğukları gündemlerine alıp ‘bu şehirde yaşanmaz’ serzenişlerini samiyetsiz buluyorum.

Bu kış da donanlar, gerçek dar gelirlilerdir. Kim ne derse desin bana göre yardımı en çok da o asgari ücretle geçinmek zorunda olanlar hak ediyor. Tabi birde fakirliği kendine yakıştırmayan, devlete ‘ben’ fakirim diyemeyen, ‘belki benden daha ihtiyaçlılar vardır’ diye düşünenler mevcut bu kentte. Bedenleri donar ama yürekleri hep sıcaktır onların. Aslında donan onlar değil, biziz. Bedenlerimiz sıcak yüreklerimiz buz…

Ramazan gelince herkes iyilik meleği oluyor. Yardımların ardı arkası kesilmiyor. Allah aşkına sadaka ve zekât sadece Ramazanda verilir diye bir kaidemi var. Odun, kömürden sadaka olmuyor mu? İllaki makarna ve salçamı verecek zenginler fakirlere…