Siyaset garip bir iştir. Hele siyaset yaptığınız yer Türkiye ise eyvah, eyvah… Dünya’da belki de en prestij sahibi siyasetçiyi Türkiye yetiştiriyor. Bu ülkede siyasetçi olmanız için öyle koca, koca üniversiteler bitirmenize gerek yok. Eğer bir gruba zamanında dahil olmuşsanız işlem tamamdır. Öyle ya da böyle sıra onlara da geliyor, bir bakıyorsunuz listenin iyi bir yerinden milletvekili, belediye başkanı oluvermişsiniz. Artık sizin için lale devri başladı demektir. Dokunulmazlığınız var, her ne yapmışsanız yapmışsınız bu sizin siyasetçi kimliğinize zarar vermez. Gittiğiniz her yerde karşınızda hiç tanımadığınız insanlar önünü ilikler. Hava alanında vatandaşla yan yana dahi yürümezsiniz, çünkü; VIP muamelesi görürsünüz. Hatta sadece siz değil yanınızdakilerde bir anda aynı statüye kavuşur. Memlekette ne varsa önce siz ve yakınınızda bulunanlar nemalanır.

Her ilde vardır milletvekili ve bakanların özel yakınları, ancak Erzurum’ da ve diğer Doğu illerinde bu özel yakınların yetkileri milletvekillerini bile sollamış durumda.

Vekil ya da bakan yakınını herkes tanır. İsmi artık önemli değildir. O bakanın ya da milletvekilinin adamı olarak nam yapar. Kamu da halledilmesi gereken bir işimi var, kendisi gitmez, milletvekilinin adamı gider o işi halleder. Devletin bin bir emekle yetiştirdiği kamunun tepesindeki isimler, o adamların işini halletmeyi görev addeder. Öyle ya milletvekili, bakan duyarsa sıkıntı olur.

Erzurum’da bir vekil yakını bu işi o kadar ilerletmiş ki, sormayın gitsin. Hastanelerde ki, kamu da ki temizlik firmalarının hangisinin iş yapıp yapmayacağına karar verir olmuş. Hatta şirkette üç kuruşa çalışan elemanlara bile o olur veriyormuş.

Hani denir ya, eğer bir dayın varsa o iş kolay diye. Tam da o dayılardanmış bu zat. Tüm basın toplantılarında da, devlet davetlerinde de koltuğu bulunan bu beyefendiler, dünyalıklarını yapmışlar, şu günlerde ahrete çalışıyorlarmış. Kim mi  bunlar ?  İsimleri önemli mi?

Bunlar her dönemin adamları. Birinin adı Kemal, diğerinin ki Zeki, ne fark eder. Benim sözüm bu adamları adam yerine koyan yetkilileredir. Onları yanında gezdirip, o insanlara primi yaptıran siyasileredir. Bu işler harama, kul hakkına, vebale girmiyor mu?  İlla siz kendi elinizle mi yolsuzluk yapacaksınız? Size emanet edilen o görevi layıkıyla yerine getirmeyip, bu tip insanlara yol açtığınız için dolaylı olarak yolsuzluk, arsızlık sizlerin eliyle olmuyor mu?

Bu kadar ucuz olmamalı siyaset. Bu kadar basite alınmamalı devlet. Bu kadar vurdum duymaz olmamalı o yüce devletin temsilcisi ve devlet adamları. Bu devran böyle gelmiş, böyle gitmemeli. Unutmamalıyız, verdiğimiz her oyun vebali var.

Unutmamayız ki;  biz asıl, onlar vekil.