Karanlığa haykırıp sesini duyurabildin mi?
Sesini duyduğu halde gözlerini kapatanları fark ettin mi?
Masum, çaresiz insanları ve onları hiçe sayan insafsızları gördün mü?
Bencilliği, kindarlığı ve zalimliği yaşadın mı?
Bütün bunlara sebep olanların vicdanlarının hiç sızlamadığını anladın mı?
Haksızlıklara karşı ellerini uzatamayan yüreksizlerin, seninle birlikteler sandığın anda sırra kadem basanların kimler olduğunu çözebildin mi?
İkiyüzlüleri ve bile bile bu riyakârlıktan zevk alanları tanıdın mı?
Suçluyken hesap vermeyenlerin, suçsuzken aksini ispat edemeyenlerin yaşadığını gördün mü?
Dost bildiklerinin ellerindeki güllerin aslında birer taş olduğunu öğrendin mi?
İnsanların tanrılaştırdıkları nefislerini, tanrılaştırdıkları makam, para, kadın, güç ve ne varsa dünyaya ait onlara tapar gibi bağlı olduklarını anladın mı?
Ama boş ver sen takma kafanı,
Kapat gözlerini ve yorma kendini, uyu uyuyabildiğin kadar,
Görme olanları, duyma haykıranları, sakın doğruları söyleme,
Küçül küçülebildiğin kadar üç kuruşluk dünya için,
Ve bana, korkaklığının sana öğrettiği öğütlerinden ver.
Susalım hep beraber ve çocuklarımız da bu tanrıların kölesi olsun.
Sen devam et yolculuğuna dünyada, bugün, yarın ve gidebildiğin yere kadar.
Yolculuk bitince de biletsiz bindiğin bu dünyadan, korkaklığınla ayrıl.
Ama sanma ki bu dünyada bağlandıkların seninle gelecekler,
Ve bil ki, senin çocuğun ve ondan sonrakiler de belki zengin, belki makam sahibi olacak.
Fakat hep kölesi olarak yaşayacak, korkularının, paranın, makamın ve gücün.
Kölesi olacak, sen ve senin gibilerin tanrılaştırdıklarınızın kölesi.
A.Berhan YILMAZ
“KARANLIĞA HAYKIRMAK !!!” için bir yanıt
Bir yanıt yazın
ERZURUM'DA HAVA
Süper bir yazı.
Hepimizi anlatıyor …..