Ekspres ve Gazete Güncel’i ayrı tutarak yazıyorum. Yani bu sitemim, Ekspres Gazetesi ve Gazete Güncel hariç, diğer yayın organlarına ve meslektaşlarımadır.
Sakın yanlış anlaşılmasın, mesele nefsimle alakalı değil.
Mesele başka…Meslek hayatında 25 yılı geride bırakmış ve elli yaşına yaklaşan bir kişi olarak, niçin gazeteler beni yazmadı, niçin fotoğrafımı kullanmadılar gibi, çocuksu ve basit bir kapris içinde değilim…
Fakat mevzubahis Erzurum olunca, istemeyerek de olsa, hem adımızdan söz etmek durumunda kalıyoruz, hem de meslektaşlarımıza küçük bir sitem gönderiyoruz.
Efendim hadise şu:
Geçen hafta Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK) Erzurum ilinde en fazla istihdam sağlayan işletmelere plaket verdi.
Eskiden böyle bir uygulama yoktu. Şu son yıllarda başlayan bu geleneğe göre, en fazla SSK’lı personel istihdam eden kurum ve kişilere düzenlenen bir törenle plaket veriliyor.
Yani bizim hep “cezalandırma”sıyla bildiğimiz devlet, artık iş yapanları ödüllendiriyor.
Az bir gelişme mi?!
Alışık olmasak da, bu tavrından ötürü tabii ki, hem SGK’yı hem de o iradeyi kutluyoruz.
Polat Otel’de gerçekleşen törende naçizane bendeniz de vardım. Orada bulunmamım sebebi ise, yönetim kurulu başkanı olduğum Erzurum Bilgi İletişim A.Ş.’nin birincilik kürsüsünde olmasıdır.
Başka bir ifadeyle, yaklaşık bin genç insana iş veren bir şirketin sahibi olarak çağrılmıştım.
Dolayısıyla gazeteci şapkamı dışarıda bırakarak salondaki yerimi aldım…
Erzurum Bilgi, beş yılı aşkın süredir Erzurum’da çağrı merkezi hizmeti sunan ve bu sayede Erzurum’daki işsizliğin azalmasında hatırı sayılır payı bulunan Turkcell-Global Bilgi A.Ş.’nin iş ortağı bir şirkettir; ben de o şirketin başkanıyım…
Elbette ki, işin sırrı Turkcell’de yani Global Bilgi’dedir.
Onlar gelip Erzurum’a bu imkanı sağladı; biz ise sadece vesile olduk…
O gün şeref kürsüsünde Erçimsan vardı, Telekom vardı, Finans Bank vardı, Buhara Sağlık vardı, Şifa Hastaneleri vardı…
Hepsi de alanında rüştünü ispatlamış, aslanlar gibi hizmet sunan eli öpülesi kuruluşlardı.
Bizim basını ilgilendirmemiş olsa bile, sade bir törendi ama çok anlamlıydı…
Çünkü körler sağırlar birbirlerini ağırlamıyordu; analarının ak sütleri gibi ödülü hakkeden kuruluşlar devlet tarafından “marifet iltifata tabidir” ilkesi doğrultusunda, onure ediliyordu.
Palandöken haberi şöyle vermişti:
“Yıllar değişiyor, birinci değişmiyor”
Doğruydu…
Son birkaç yıldan buyana, birincilik kürsüsünde Global Bilgi’nin iş ortağı olan Erzurum Bilgi vardı; bu kez de öyle oldu…
Hatta o gün büyük bir tesadüf sonucu, birincilik ödülünü Vali Sebahattin Öztürk’ün elinden, Global Bilgi Genel Müdür Yardımcısı Haktan Saral ve Global Bilgi İnsan Kaynakları Müdürü Beti Yuhay hanımefendi ile birlikte aldım…
Bizim planlamadığımız bir gelişmeydi.
Dedim ya, adımızın olup olmaması çok da önemli değil. Bu şehir artık kimin ne olduğunu zaten biliyor.
Bizim sitemimiz bu önemli fotoğrafı, Ekspres Gazetesi’nden başka kimsenin görmemiş olmasınadır.
Anladık ki çok değerli meslektaşlarımız için, bu şehirde işsizliğe çare aramak, istihdam yaratmak ve bu şehir için çırpınıp durmak, hiç de önemli değilmiş!
Dün haber sitelerine, gazetelere, radyolara ve televizyonlara baktım……(Ertesi gün akşam saatlerinde Gazete Güncel haberi vermişti) Hepsi de söz birliği etmişçesine bu ödül törenini görmemişlerdi.
Onlar için bu şehirde bin kişinin iş ve aşa kavuşması, haber değeri taşımıyordu!
Tam da umudumu yitiriyordum ki, son anda yarınlara dair güven tazeledim.
“Çağrılmamıştık, haberimiz yoktu” gibi mazeretler elbette ki geçersizdir. Çünkü SGK herkesi çağırmıştı ama bazıları gelmişti.
Ertesi gün bu şehrin medyasına baktım…
Bir tek Öztürk Akkök, Nurullah Pala ve son dakikada Gazete Güncel imzasına rastladım.
Yayının adı, Ekspres ve Gazete Güncel’di…
Bilen bilir de; bilmeyenler için hatırlatalım: Ekspres Gazetesi’nin başyazarı ve patronu değerli meslek büyüğüm Öztürk Akkök’le bendeniz, şahsi olmayan meselelerde iki de bir de kapışırız. (Tamamen mesleki sebeplerden ötürü)
Yani arada kan davası filan yoktur ama, (niyedir de bilmiyorum) birbirimizi iğneler dururuz.
Recep’e dair söyleyecek bir şey yok…
Baktım ki, Öztürk Akkök gazetesinde bu haberi tam sayfa görmüş; yani bizim gazeteden bile daha geniş… Bu noktada bir eleştiri de bizim gazetenin yazı işlerine, o gün o törende bizden de kimse yoktu. Gerçi mazeretleri geçerliydi ama yoktular işte…
Diğer meslektaşlarımız niçin bu töreni haber yapmadılar bilmiyorum; bir önyargım da yok…
Lakin sebebi her ne olursa olsun, bu şehre hizmet eden kişiler bu şehrin yayın kuruluşları tarafından haberleştirilmiyorsa, demek ki, basınımızda ciddi bir arıza var…
Ya kıskançlık, ya umursamazlık, ya da mesleklerine karşı duyarsızlık…
Buradan hareketle, bir defa daha bu şehre dair, “niçin buradayız da daha yükseklerde değiliz” sorusuna cevap aradım.
Sonra fark ettim ki, bir çok temel sorunun yanı sıra, bu şehrin basınında da çözüme kavuşması gereken sorunları var…
Mehmet Şener’i seversiniz ya da sevmezsiniz; bu sizin tercihiniz… Fakat Mehmet Şener bir başarıya imza atmışsa bunu görmek de ahlaki bir görevdir. Şayet muradınız gazetecilik yapmaksa…
Bu yayın kuruluşları içinde öyle dostlarım var ki, hangisine deseydim ki, şu haberi manşetten görün, görürlerdi. Ama takdir edersiniz ki şahsımla ilgili bir konuda hiçbir meslektaşımı bu hatıra zorlamam…
Sağolsunlar!
Onlar da bizim bu duruşumuzu iyi gördüler!
Eyvallah…
Mesele kişilerle ilgili olsa üzerinde durmayız da, mesele; bu şehre ait olunca istemeden de olsa, bu sitemi göndermek zorunda kalıyoruz işte…
Neyse ki, bu şehrin basınına karşı umudumu büsbütün tüketmiş değilim. En azından gördüm ki, bir Öztürk Akkök (didişip durmamıza rağmen) bir Nurullah Pala, bir Recep Kapucu ve bir de Ekspres Gazetesi’nin yanı sıra Gazete Güncel varmış…
Ya bu da olmasaydı?

Mehmet ŞENER