1993 te Çiçekli Köyü baskınında 100 bin kişi yürümüştü,
Hele 90’lı yıllarda Erzurum adeta Türkiye’ye ses veriyordu.

x

Sonra ne oldu?

x

Erzurum sanki şekil değiştirdi.
Milli duyguları galebe çalan,
Titreyen,
Tepki koyan Erzurum gitti,
Yerine
Ruhunu yitirmiş,
Milli duyguları körelmiş,
Tepkisiz bir Erzurum geldi.

x

Nasıl mı?

x

İşte birkaç örnek…

x

Erzurum’un en son şehidi Uz. Çavuş Cahit Yıldırım’I 2 bin 500 kişiyle uğurladı.
Bu rakam resmi rakamdır.
Sınır ötesi hareket dolayısıyla yapılan bayrak mitingine yaklaşık 3 bin kişi katıldı.
Bu da resmi rakam.
En son,
Cuma günü Sivil toplum Örgütlerince düzenlenen İsrail’i telin (Kardeşimin
Yanındayım) mitingine yine yaklaşık bin 500 kişi katıldı.
Siz sayının 10 bin civarında yazıldığına bakmayın…

x

Peki diğer iller,
Mesela nüfusu 60 bin olan Siirt’te 20 bin kişi,
Kayseri’de 17 bin kişi İsrail’i telin mitingine katıldı.

x

Erzurum basınını bilirim,
Milli konulara hassasiyet gösterirler.
Bu nedenle rakamları abartılı olarak verirler.
Dosta düşmana karşı…

x

Sadece Milli konularda mı hassasiyetimiz yok oluyor.
Hayır.
Mesela,
Erzurumspor göz göre göre yok oldu.
Kimse tepki koymadı.
İki yıla yakın bir zamandır kirli su içiyoruz.
Tepki var mı?
Yok.
Partiler milletvekili adaylarını kendileri belirliyor, getirip vatandaşın önüne koyuyorlar.
Yerel yöneticileri de öyle.
Bir Trabzon gibi
Bir Antalya gibi tepki var mı bu şehir de?
Yok.
Peki ne yapıyoruz?
Önümüze konulanı seçiyoruz,
Hemen ertesi gün de sövüyoruz…
Peki neden oy verdin? diye soranlara ise,
“Biz bunlara oy vermedik”
Kime oy verdiniz?
Falana filana…

x

Erzurum gittikçe küçülüyor,
Erzurum gittikçe irice bir köy oluyor.
İnsanları,
Sivil toplum kuruluşlarını,
Siyasetçisinden bürokratına kadar ciddi bir “Bana necilik” sarmış.
Tepkiler yok olmuş,
Milli duygular ölmeye başlamış.
Birçok insan geçmişte kalan Erzurum’u ve Erzurum’u arar hale gelmiş…

Yazık,
Hem de çok yazık…

Esat BİNDESEN