Geçen hafta Hürriyet Gazetesi, Gaziantep ve Adana illerini tanıtan iki ayrı ilave verdi.
Hürriyet okurları o ilaveleri mutlaka görmüş, incelemiş ve ihtimaldir ki, Erzurum’da yaşayan insanlar olarak hüzünlenmişlerdir de.
Öyle sanıyorum yani.
Ben hüzünlendim mesela.
O iki ilave gazeteyi incelerken farklı duygular, gel-git’ler yaşadım adeta.
Sayfaları çevirip, “Antep menşeyli” devasa şirketlerin, firmaların, fabrikaların haberlerini görüp, boy boy reklamlarına rastladıkça kıskançlık duygularımın kabardığını hissettim, “Vay anasını. Elin oğlu ne işler başarıyor, helal olsun” deyip, gıpta ile baktım onlara, hemen ardından da “Niye Erzurum böyle değil” diye kederlenmekten alamadım kendimi.
***
Bir tarihlerde yine benzeri bir olayla karşılaşmış, bu kez televizyonların birisinde izlediğim bir haber programdan sonra, aynen şimdi yaptığım gibi, kaleme sarılmış, içimi dökmüş…
Sadece Gaziantep’i değil, “Anadolu Kaplanları” diye anılan Konya’ya, Kayseri’ye, Denizli’ye, Trabzon’a ve hatta Sivas’a , pek tabi ki de bir “Arupa Şehri” olan alan Eskişehir’in gelişmesine, büyümesine, ilerlemesine dikkatleri çekmiş, “Bir tarihlere kadar biz varken, onların esamisi bile okunmuyordu. Ama şimdi onlar var, biz yokuz” demiştim.
Erzurum’un gerek sosyal, gerek ekonomik yönden adından sıkca söz ettirdiği ve hatta siyasete yön verdiği yıllarda hiç adı anılmayan Gaziantep, bugün ülkenin “ekonomisi en iyi 5’inci ili” haline gelmişse, kendinize bakarak onları kıskanıp, bir de “bravo” demekten başka ne yapabilirsiniz ki?Anadolu Kaplanları orada…
Her biri İstanbul’a, İzmir’e, Ankara’ya kafa tutar hale geldi de…
“Biz neredeyiz?” dersek acaba?
Verebilir miyiz, bu sorunun cevabını?
Veririz valla, çünkü cevap belli:
Biz yokuz maalesef!
***
Geçenlerde ekonomi dergilerinden birisi, “Anadolu’nun en iyi 500 kuruluşu” sıralaması yapmış, o sıralamaya Antep’ten yanılmıyorsam 43 şirket girerken, Erzurum’dan sadece “bir” şirket o listede ancak yer bulabilmişti kendisine.
İşte aradaki fark, ya da yerimizi belirleyen en önemli gösterge.
***
Bu tabloya bakıp da üzülmemek mümkün değil.
Elbet bu şehre farklı bir gözle, bir sevdayla, duygusal bir aşkla bakan herkes benim gibi, hatta benden çok daha fazla üzülüyor.
***
Üzülüyor üzülmesine de, üzülmek, dizi dövmek, “ah, vah” etmek hiç bir işe yaramıyor .
Aksine bu tür görüntüler, ağlamalar, sızlamalar, yakınmalar artık “zavallılığın, biçareliğin göstergesi” olarak yorumlanıyor.
***
Her geçen gün önümüzdeki illerle aradaki mesafenin açıldığı bir gerçek.
Onlara yetişmek bir yana, geriden gelen iller bile bizi birer birer sollayıp, yollarına devam ediyor.
***
Gerçekler tüm çıplaklığı ve acımasızlığı ile orta yerde dururken, dikkat ediyor musunuz bilemem de, birileri son zamanlarda durmadan gaz vermeye başladı bize.
Yok Erzurum, bölgesinin merkezi olma yolunda önemli mesafeler almış da, sorunlarından birer birer arınıyormuş da, yoluna emin adımlarla yürüyormuş da, yapılan sportif yatırımlar sayesinde yakında olimpiyat kenti olarak anılacakmış da…
Falan, filan, yalan, dolan!
Yersek tabi.
Yediğimiz de ortada mı ne!
Her neyse…
***
Eğer Erzurum idda edildiği gibi, gerçekten “hedefe emin adımlar ile yürüyorsa”, ya diğer iller!
Onlar ne yapıyor acaba?
Onlar için de ihtimalen “hedeflerine koşmuyor, uçarak varıyorlar” demek lazım gelmez mi?
***
Burada az soluklanıp, hiçbir artniyet gütmeksizin, son derece samimi bir şekilde “Peki nedir geri kalışımızın sebebi? Niye insanlar durmaz da gider bu şehirden? Neden istenilen yatırımlar bir türlü gerçekleşmez ve neden Erzurum geri kalmışlık kabuğunu bir türlü kıramaz? Niye biz de bir Antep, bir Trabzon, bir, Kahramanmaraş, bir Denizli ve hatta bir Sivas gibi Anadolu Kaplanı haline gelemiyoruz?” sorularını sorarsak eğer…
Bilmiyorum bu sorulara cevap vermek için uzman ya da bilirkişi olmak gerekir mi?
Zira, cevapları belli bu soruların.
***
Şimdi bişeyler yazacağım, “Biz zaten bunları biliyoruz” diyeceksiniz.
Olsun, önce yazayım izniniz olursa. Çünkü son cümleyi önemli buluyorum! Sonra siz, “zaten biliyoruz” deyin yine de.
Diyorum ki…
Nalıncı keseri gibi olmayalım, “hep bana, rabbena demeyelim”, paylaşmasını bilelim, bu memlekete “benim veya bizim” diyerek sahip çıkalım, inandığımız doğruyu her yerde ve de “kıvırmadan, eğmeden, bükmeden” söyleyelim…
Bir de bu memlekete hizmet ettiğini sananlardan “hesap soralım”, soralım bakalım ki, işler istediğimiz noktaya geliyor mu, gelmiyor mu?
Tabi o cesareti, o yürekliliği ve de “herifliği gösterebilirsek eğer!”
Öztürk Akkök
“Erzurumlu herifliğini gösterebilir mi?” için 2 yanıt
Bir yanıt yazın
ERZURUM'DA HAVA
YAZARLAR
Sevgili Hocam,
Benim de çok uzun bir süre üzerimde durduğum ve içler acısı olan bu gerçeği kaleme aldığınız için şahsınıza sonsuz teşekkürlerimi sunarım.
Erzurum şehri varken isimleri dahi olmayan kimi şehirlerin avantajlarından bir kaçını söylemek gerekirse; bu şehirlerin kimi sınırlara yakın olmaları ve sınır dışı ticarete kara ve deniz yoluyla açık olmaları büyük bir avantajtır.
Erzurum, Osmanlı İmparatorluğu zamanında vergiden muaf olmuş bir şehirdi.Şehrin yaşam koşulları göz önünde alınıp böyle bir uygulama getirilmiş olması Erzurum’u tenbelliğe sürüklemiştir sonucu çıkarmak da Erzurum’a karşı haksızlık olacaktır.
Fakat gerçek olan birşey var ki; Erzurum’a sınır olan komşu ülkelerin sınırları devlet politikaları sayesinde kapalı tutulmuş ve bu ülkelere değil ticaret seyehatler dahi kara yoluyla yasaklanmıştı. Kısır bir döngüde kalan Erzurum, Edirneden doğuya uzanan yol aralığında son durak olarak görülmetir.
Erzurum’un ticaretinin gelişmesine en büyük etken ise, sınırlarının açık olmasıyla gerçekleşeceğini düşünüyorum.
Aksi taktirde coğrafi koşulları ile kısır döngü içende kalan Erzurum’un eğitim ve kültür derecesi de bu gidişle Diyarbakır’ın altına düşeceğinden hiç kuşkum yoktur.
Mevla’ya emanet olsun Erzurum…
Karsta açılmış olan Serhat su tarafından tüm Türkiyeye bayilikler verilecektir.
irtibat:0542 767 65 34 http://www.serhatsu.com.tr