Öyle bir geçer zaman ki, anlayamazsın,

Neler götürür insandan ve neler getirir,

Bilemezsin,

Kör eder seni nefsin ve kibrin,

Hırsların törpüler inançlarını ve ideallerini,

Yaşlanırsın ve yaşlandıkça bağlanırsın dünyaya,

Artar tamahın, artar iştahın ve artar arzuların,

Miden büyür, büyüdükçe miden yüreğin küçülür,

Miden dolmaz olur,

Yüreğin almaz olur sevgileri,

Taş kesilir kalbin acılara, gözyaşlarına ve diğer insanlara,

İstersin her şey benim olsun,

İstersin bana açmayan her gül solsun,

Bütün güç bende olsun istersin,

Bütün insanlar senin önünde diz çöksün istersin,

Ama bilemezsin ne zaman göçüp gideceksin,

Bilemezsin nerde, ne zaman öleceksin.                                                               

Bilemezsin yaptıklarının hesabını nasıl vereceksin.

Ama bir de öyle bir geçer zaman ki,

Tebessümle bakmışsındır hayata ve insanlara,

Büyütmemişsindir kibrini kalbinde,

Kin duymamışsındır hiç kimseye,

Ben var ya ben dememiş, tevazu göstermişsindir insanlara,

Burnun kalkmamıştır kimi nasıl harcarım kokusunu alabilmek için,

Menfaatlerin çakışmamıştır diğer insanlarla,

Hiçbir arzun için üzmemişsindir insanları,

Kırmamışsındır kalpleri hırsların için,

Sevmişsindir insanları karşılıksız,

İnanmış, güvenmişsindir Allah’a,

Korkmuşsundur haksızlık yapmaktan,

Mutlu olmuşsundur tuttuğun her elin ardından,

Her elini tutana dua etmişsindir,

Sana yapılan iyiliklere teşekkür etmişsindir.

Harcamamışsındır insanları küçücük bir menfaatin için,

Tamah etmemişsindir hakkın olmayan hiçbir şeye,

Zaman değiştirememiştir seni ve yüreğini,

Bakmamışındır insanlara Kaf dağının tepesinden,

İsyan etmemişsindir yokluklara ve şükretmişindir,

İşte o zaman bayramdır hayat sana, bayramdır ölüm.

Mutlusundur bu dünyada, mutluluk verdiğin için insanlara,

Ve hesap günü yanındadır iyiliklerin, gülümsemelerin ve tevazuun.

Tabi ki dünya değil de ahret ise gerçek arzun.

AHMET BERHAN YILMAZ

“ÖYLE BİR GEÇER ZAMAN Kİ” için bir yanıt

1. Serap Durmazpinar dedi ki:

   01 Aralık 2010, 22:01

   Ahmet bey yine insanin bam telini titreten turden bir yazi.. Duygulu, gerçekçi ve içten..Okudukça zamanin zalimligine isyan ediyor insan. Zaman ne kadar zalim olsa geçmeye mahkûmdur diyoruz ama onun tutsagi olmaktan olesiye nefret ediyoruz. Zaman kayip gidiyor avuçlarimizdan tutamiyoruz.. Zaman geri donulmez bir
   pismanliktir. Pisman oluyoruz… Ama aslolan Zaman değiştirememiştir seni ve yüreğini.. Degismemlisin hiç birseye bir bardak su içmenin mutlulugunu, bir dost’la yapilan yarenligi, yaptigimiz iyilikleri, yurekten sevmeyi sevilmeyi, yeri geldiginde yuregimizi ortaya koyabilmeyi, kulaklarimizla degil, yureklerimizle dinlemeyi, gozlerimizle degil yureklerimizle sevmeyi, sevgi ve saygi ile yaklasmayi degismemeliyiz hiç birseyle insana insan gozuyle bakmayi.. Zaman sadece goturmez birseyleri bizlerden. katarda ayni zamanda. Tecrube kazandirir mesela. Biler bizi hayata karsi. Her turlu guçluge karsi dik durmayida ogretir. Hayat bir okuldur aslinda ama maalesef ki ogretmeden once sinava tutar.. Hayat yolunda zamana inatla mutlu bir omur diliyorum hepimiz için.. Selamlarimla…