Erzurum 2011 Dünya Üniversiteler Kış Oyunları büyük bir başarı ile sona erdi.
Her organizasyonda olduğu gibi bu organizasyonda da ufak tefek aksaklıklar oldu.
Amaç Erzurum’un kazanması ve gelişmesiydi.
Bu işin mutfağında aylarca çalışan biri olarak çok şey soruldu bizlere.
2011 Dünya Üniversiteler Kış oyunlarında Erzurum adına sinerji ve koordinasyon kazandı kimileri adından sıkça bahsettirdi, kimileri mesafeli durdu.
Üniversite bu işte adını yeterince duyurmasa da üniversite öğrencileriydi sporcular.
Büyükşehir Belediyeside bu işte önemli bir yer edindi.
Kapanış törenlerinde yuhlanmayı hak etti mi, Büyükşehir Belediye Başkanı Ahmet Küçükler?
Halkın tepkisi anlamsız bir şekilde toplumsal tepkiye dönüşüp yabancılar ve misafirler içerisinde Erzurumlu bir yönetici çalıştığı ve başardığı için yuhlandı.
Meyve veren ağaç taşlanır misali…
Elbette eleştiri olmalı, yerinde ve amacına uygun olduğu müddetçe eleştiri yapıcı olabilir.
Başkan Küçükler Erzurum’da önemli çalışmalara imza attı kim ne derse desin.
Su konusundaki olumsuzluklar bir yana Erzurum bugüne kadar görmediği hizmetleri gördü Küçükler döneminde..
Erzurumlu toplumsal tepki vermekte daha rasyonel olabilmelidir.
Gereksiz yerlerde gereksiz tepkiler vermek kentin karalanmasından öteye geçemiyor.
2011 Dünya üniversite Kış Oyunları arenası siyasi bir partinin miting alanı değildi.
Erzurum adına yapılanları gerektiğinde alkışlamayı bilmeliyiz, görüşümüz ne olursa olsun yapılanların değerini bilmeliyiz.
Gelelim organizasyonun iç yapısındaki hiyerarşik yapıya…
Asıl tartışılması gereken konuya yani…
2011 Dünya Üniversiteler Kış Oyunları organizasyonunda kimileri basit ünvanların arkasına sığınıp, kimseleri tanımadı, Erzurumlu olmayıp Erzurum’a burun kıvıranlar başımıza kral kesildi.
Direktör, yönetici, yönetici yardımcısı enflasyonu yaşanıyordu adeta.
Liyakat gözetilmeksizin, fazla maaş aldıklar için hep bir sıfır önde hissettiler kendilerini.
Erzurumlu olup, İktisat alanında master yapıp, dil bilen ve ulusal ödülleri olan biri olarak bize susmak düşüyordu elbette.
Ünvan eflasyonun yaşandığı yerde takım üyesi olarak çalışmaktı bize düşen.
Sorun bizim Erzurumlu olmamızdı.
Liyakatı olmayanlar ve ilgili alanda deneyimi ve eğitimi olmayanların bir çoğu imparatorluğunu ilan edip, bu iş hiç bitmeyecek gibi davranarak, referansları ile övündüler.
Organizasyon bittiğinde sanki kimse kimseyi tanımayacak gibi kısa vadeli saltanatların arkasına saklanıp duruyordu.
Daha dün aynı ortamı paylaştığımız insanlar aldıkları yapay ünvanlarla kimselere selam verme tenezülünde bulunmuyordu.
İşini hakkıyla yapanları tenzih ediyoruz elbette.
Oysa herkes herkesi çok iyi biliyordu ve tanıyordu.
Bu kişilerin yersiz kaprisleri organizasyonun karnesine olumsuzluk olarak yansıdı.
Bu yönüyle Genel Koordinatör Bekir Korkmaz’ın işide oldukça zordu.
Hükümet ve Erzurumlu siyasiler bu işe bu kadar önem vermese organizasyonun altından bu denli başarılı çıkılamazdı.
Bugün bazı basın organlarının organizasyonu eleştirmesi işi bilmeyenlerin ahkam kesmesinden ve hakla ilişkiler konusunda başarısız bir karne oluşturmasından kaynaklanıyor.
İnanın Erzurum adına ahkam kesenlerin bol oduğu bir ortamda çalışmak zor ötesinde bir işti.
Kendi memleketimde çok defa kendimi yabancı biri olarak hissettim.
Asıl toplumsal tepkiyi Erzurumluyu dışlayanlar fazlasıyla hak ederek, kendilerine biçilen görevi hakkıyla yerine getiremediler.
Kraldan çok kralcı olanlarla çalıştık aylarca…
Ama eksileri ve artılarıyla bir organizasyon daha sona ermişti.
Yapılanlara baktığımızda hükümetin başarısı Erzurum tarihinde altın harflerle yazılmış, kent tarihinde önemli bir yer edinmişti.
Halkın tepkisi anlamsız bir yerde yankılanırken, yuhalanmayı hak edenler kralcılık oynamaya devam ediyordu.
Gamze İspirli
“Toplumsal tepkiyi hak etmek…” için bir yanıt
Bir yanıt yazın
ERZURUM'DA HAVA
yazdıklarınıza aynne katılıyorum ahmt kçükleri asla sevmem ama 2011 e kendini adamıştır neyi ne kadar yapmıştır tartışılabilr yeri ve zamnı gelince tepki verilebilir binşerce yabncının içinde kendi iç meselemizi tartışma zırvlığndan vazgeçmeliiyizz