KAHRAMANIMIZ, Yenişehir minibüsünden indi, Havuzbaşı’ndaki banklardan birine oturdu.
Ağaç altında, fıskiyeden gelen su sesi ile biraz soluklanmak istiyordu.
Yandaki bankta ise üç kız arkadaş sohbet ediyordu.
O sırada siyah takım elbiseli, elinde tespih olan bir genç belirdi.
Kızların tam karşısına dikildi, poz vermeye, dikkat çekmeye başladı.
Ayağını kenardaki kırmızı taşın üzerine koyan genç, kısa sürede amacına ulaştı ve üç arkadaşı tedirgin etti.
Bunun üzerine kızlar, söylenerek kalktı ve biraz ötedeki banka gittiler.
Siyah elbiseli adam da onları izledi.
Yine iskeleye yanaştı ve başladı dikiz atmaya.
Gelişmeleri baştan sona izleyen orta yaşlı bir Dadaş, sürekli olarak ‘ya sabır’ çekiyordu.
Sabrı taşınca yerinden hızla kalktı ve siyah elbiseli adamın karşısına dikildi:
– Sen burada ne yapıyorsun?
Adam, ukalaca bir yanıt verdi:
– Yasak mı, kız tavlıyorum.
– Ulan senin annen, bacın yok mu?
– Var ne olmuş yani.
– Onları biri rahatsız etse, sen ne yaparsın?
İşte ağzından son laf çıkarken sinirlerine, daha doğrusu yumruğuna hakim olamadı.
Maganda, yediği yumruğun etkisinden olacak az kalsın havuza düşecekti.
Çevreden olayı görenler koştu geldi.
Gelenlerden ikisi sivil polisti.
Kızlar o polislere nasıl rahatsız edildiklerini anlattı:
– Rahatsız etti ama iyi bir ders aldı.
Takım elbisesi toz olan genç biraz sonra ‘Polis’ otomobili içinde merkeze doğru yol alıyordu.
Böyle manzaralara Erzurum’da ancak çok eskilerde rastlanırdı.
Yani Erzurumlu, rahatsız edilme durumunda kadınlara, kızlara, çocuklara ve de askere arka çıkardı.
Bu olayı bizzat ders verenin ağzından dinledikten sonra şöyle düşündüm:
Acaba ‘Dadaşlık ruhu geri mi dönüyor?’
“Dadaşlık Ruhu Geri mi Dönüyor?” için 4 yanıt
Bir yanıt yazın
ERZURUM'DA HAVA
Galiba DADASLIK icimizdeki gizli etik duygulari, kontrollu davranslari ve bir baska deyimle icimizdeki polisi canlandiriyor. Gerekiyor demektir. Kissadan hisse, icimzdeki insan uyaniuor ve onun dogrulari canlaniyor galiba..
O orta yasli dadas hangi eliyle yumruk attiysa o eli saygiyla opuyorum. Bu pislikler toplumdan ayiklanmali ve desifre edilmelidir. Ozgurlukleri kisitlamaya, kizlarimizi, evli-bekâr tum hanimlarimizi eve hapsetmeye kimsenin hakki yoktur. O’nun anasi bacisi mutlaka vardir ama insan kendine yapilmasini istemedigi seyi baskasina yapmaz! demek ki kendisine yapilmasinda da bir sakinca gormuyor bu vatandas! Erzurum’lular bu konuda sahipkârdir ama içlerinde boyleleri de vardir maalesef her toplumda oldugu gibi! O DADAS’a tesekkur ediyorum bilhassa DADASlik kavraminin içini doldurdugu için… tesekkurlerimle…
Serap Durmazpinar Kuruhasanoglu / France
Bu dunya sadece erkeklerin (rahatça gezip dolasacagi ) dunya’si degil. En az onlar kadar kadinlarimizin da kizlarimizin da hakki oldugunu herkes bilsin!
Serap Durmazpinar Kuruhasanoglu / France
Merhabalar;
Evet değerli hocamın bu yazısını okuyunca ister istenez geçmişi hatırladım.Bizim gençlik yıllarımızda sokaklarda önüne gelene sarkıntılık yapmak yürek isterdi, memleketin yürekli ve dadaş ruhlu gençleri ihtiyarları anında dikilirdi karşına huzur vardı güven vardı sokaklarda komşuluk ilişkileri akrabalık ilişkilerindende ileri idi kimse kimsenin mahremine kızına yan gözle bakmazdı baktırtmazdı çünki dadaşlık sözde değil özde idi.
Aslolan sözde değil özde DADAŞ olmak, DADAŞ gibi yaşaya bilmektir.
Saygıl ve Selamlarımla.