“Yemen Yolu Çukurdandır

Karavanam Bakırdandır

Zenginimiz Bedel Verir

Askerimiz Fakirdendir…”

Şu bedelli çıktı çıkalı, hep bu türkü aklıma gelir.
Bu türkü çok eskidir.

Çünkü bu bir eski çığlıktır…

Gözü kör olsun, fakirliğin çığlığı…

Postalından palaskasına, karavanasından nöbetine kadar, herkesin en eşit olduğu “kutsal görevde” dahi, zenginliğin karşısında çaresiz fakirliğin çığlığı…

Zenginimiz 15 Haziran’da bedelinin ilk taksiti olan 15 bin lirayı ödedi.
Yani parasını verdi ve askerlik yapmayacak…
Parası olmayan dağlara gidecek, zenginin yerine karanlık çukurlarda evini özleyip ağlayacak, gerekirse vurulacak…
Belki de dün Dağlıca’da vurulup ölen sekiz vatan evladı gibi hiç dönmeyecek.
Biz ise yine bu türküyü mırıldanıp duracağız

Kara Çadır İs Mi Tutar
Martin Tüfek Pas Mı Tutar
Ağlayanım Anam Bacım
Elin KızıYas Mı Tutar

Yemen Yolu Çukurdandır
Karavanam Bakırdandır
Zenginimiz Bedel Verir
Askerimiz Fakirdendir

Tarlalarda Biter Kamış
Uzar Gider Vermez Yemiş
Şol Yemende Can Verenler
Biri Memet Biri Memiş