Gece bitmek bilmiyor, uyku zaten bedenimden gitmiş ve ben sabahı iple çekiyorum.
Zaman olabildiğince bana inat uzuyor…
Bir sağa bir sola offlamalarla, pofflamalarla dönerken, sabahın planını belki yüz kere yapıyorum.
Her defasında noksan kalanları da ekliyorum…
Hani ya, vakit olmaz ve ben yarın geç kalkarsam,
O küçücük aklımla not tutuyorum….
Yarın, önce akrabalarım, sonra ilkokul öğretmenim, sınıf arkadaşların sonra mahalledeki tüm komşuları tek tek gezeceğim….
Şimdi erkenden uyumam lazım ve sabah erkenden kalkmam lazım.
Ama şimdide sabah olması lazım neden olmuyor…
Olmuyor, işte olmuyor.
Vakit geçmiyor bir türlü….
Amma da uzunmuş şu geceler…
Bir ara sırt üstü yattığım yataktan fırlıyorum.
Odamın içerisindeki pencereden gök yüzünde güneşi arıyorum.
Nere de kaldı….
Hadi be, hadi be artık neredeysen çık gel diyorum….
Bana inat gelmiyor işte.
Ve ben moral bozukluğu ile tekrar yatağıma dönüyorum.
Her şey benim isteklerimin dışında olmasından da sıkılıyorum…
Yarın bayram….
Benim için çok özel bir gün….
Kuşlar gibi uçacağım….
Bugün benim günüm….
Allahım’ın ne kadar heyecanlıyım.
Acaba büyüklerde bu kadar çok mu heyecanlı…
Onlar da bayramları çok seviyor mu?
Onlarında mı uykuları kaçıyor?….
Ben yarın çok doluyum. Boş vaktim yok….
Akşama kadar çok eve edeceğim, bayramlık alacağım….
Yarın çok zengin olacağım….
Bir ara kalbim hızla çarpmaya başlıyor…
Ya bayramlıklarım? diyorum.
Ben uyurken başucumdan birileri alır götürürse?
Hemen elimle bayramlıklarımı kontrol ediyorum.
Yinede içim rahat değil, hemen bir çırpıda giysilerimi ve pabuçlarımı yorganımın altına alıyorum. Kimse görmesin, çok güzeller birileri alırsa ben yarın ne giyerim diyorum.
Sıkı sıkı sarılıyorum onlara…
Ya ütüleri bozulursa?
Olsun ablamdan tekrar ütülemesini söylerim. O beni çok seviyor. Beni kırmaz ki….
Annemde beni çok severdi…
Keşke o da burada olsaydı…
Ben onu çok seviyordum, neden gitti ki ?
Hem de beni çok sevdiğini söylüyordu….
Olsun, babam yarın bayram namazından sonra annemin mezarına gideceğimizi de söyledi…
Amaaa şimdi çok ayıp ettim…
Ben annemi yarın ki programına katmayı unutmuşum.
Hemen onu ilk sıraya almalıyım. Yoksa bana küser…
En iyisi ben yarın annemden özür dileyeyim olsun bitsin. O beni affeder.
Offf hala sabah olmamış…
Ay dedeyi çok seviyorum ama bana kızgın mı bugün?
Baksana güneşin gelmesine izin vermiyor….
Şu anda sabah olmalıydı. Muhakkak bu onun işi….
Ben en iyisi onu sevmekten vaz mı geçeyim….
Ama olur mu. Allah günah yazarsa….
Yok ben onu seveceğim ama o da bugün bana inat gitmiyor işte….
Kurbanların kesimini de izleyeceğim.
Babam ‘korkarsınız siz seyretmeyin’ diyor…
Geçen yıl babamın kurbanı nasıl kestiğini herkese anlatmıştım.
Ben hiç korkmadım ki….
Annem gitmemişti…
Bahçe de hemen bana pişirdiği kurban etinden kocaman bir dürüm yapmıştı da babam ‘hani bize hanım’ demişti..
Annemde ‘ benim sultanım dururken sen sıranı bekle’ demişti…
Ya yarın kurban etinden dürümümü kim yapacak?
Ablam da kurbandan korkuyor…
Offf… babama söylerim artık oldu olacak….
Çocukluğumun hatırama kazıdığı bu günü hayatım boyunca hiç unutmadım.
Çünkü o gün sabaha kadar o hevesle uyuyamamış, sabahın erken saatlerinde yorgunluktan baygın gibi uzun ve derin bir uykuya dalmıştım.Uyandığımda ise bayramın ilk günü bitmek üzere idi.
Bütün planlarım alt-üst olmuştu…
Ne kadar üzülmüş ve ağlamıştım….
Bugün yine bir bayram arefesi…
Bilmem kaç yıl geçti üzerinden…
Hala bayram akşamların da o günü yaşıyorum….
Ve erkenden yatağıma gidip uykuya dalmak istiyorum…
Çünkü yarın bayram…..
Erken kalkmalıyım….
Yaa çocukluğumda ki gibi geç kalırsam?…
ERZURUM'DA HAVA
Bir yanıt yazın