Türkiye şeker fabrikalarını özelleştiriyor, kesin bu haberi duymuş yada okumuşsunuzdur. Gelelim konunun bizi ilgilendiren bölümüne:
Erzurum şeker fabrikası da özelleştirilecek fabrikalar arasında yer alıyor. Konu hakkında, yahut Erzurum yerel ekonomisi hakkında ufak bir bilgiye sahip olanlar bilir, Erzurum şeker fabrikasının bölge ekonomisi üzerindeki etkisini. Ve şehrin sembol işletmelerinden biri olduğunu.

Şu aralar Erzurum dışında faaliyet gösteren kahve, ardından lokal, sonrasında dernek ve büyüyerek vakıf haline gelen organize olma ve birlikte hareket etme amacı ile federasyon olan, hatta son zamanlarda bunu bir adım daha büyüterek konfederasyon olma yolunda atılan adımları ilgi ile izlemekteyiz. Metropol şehirleri aşıp daha büyük bir oluşum içerisine girmiş durumda olduklarını da biliyoruz. 12 Mart Erzurum’un düşman işgalinden kurtuluşunun yıl dönümü yaklaşırken ve kutlama şölenleri arefesinde şöyle bir soru sorma gereğini hissettim:
Erzurum kültürünü yaşatmak ve gelecek nesillere aktarma üzerine kurulu STK’lar bu konuda bir çalışma başlatmışlar mıdır acaba? Çünkü yaşayan bir şehrin kültürünü aktarabilmek adına şehri ayakta tutmak da gerekiyor. Erzurum ekonomisini canlandırmak yıllardır kota sorunları yüzünden küsen çiftçiyi kalkındırmak şeker ve diğer yapı elemanları ile ekonomiye katma değer kazandırma noktasında bu birliktelik ve gücü kullanarak çok ortaklı bir şekilde şeker fabrikası alınabilir mi? Konu üzrinde küçük çaplı bir araştırma yapılır ise konya şeker bu birlikteliğin nasıl bir yapıya dönüşebildiğinin kanıtıdır. Aslına bakılırsa çok uzağa gitmeden er-çim-san kamudan alınan bir işletmenin kısa bir süreçte iyi yönetildiği taktir de ne kadar büyüyebileceğinin bir kanıtıdır.
Şehri öğrenci ve hastahane ekonomisinden kurtarmak inşaat sektörü ile ayakta tutmakdan ziyade ülke ekonomisine artı bir değer katabilme noktasında şeker fabrikasının hemşehrilerinin tarafından yönetiliyor olması daha hoş olmaz mı? Şeker pancarı ile tarımı, elde edilen yan ürünler ile hayvancılığı hayvancılık ile de şehrin garip bir şekilde yok olan doğunun ticaret merkezi ünvanını tekrar canlandırılabilir mi?
STK (sivil toplum kuruluşları) dikkatine dememdeki sebep ise hali hazırda mevcut ticari ve akedemik bilgi birikimlerine sahip olmalarıdır. Büyük ve daha organize hakeket etme çabaları ve bu birlikten elde edecekleri gücü şehre katma değer oluşturacak şekle getirebilme güçlerine olan inancımdır.
Yazımı sonlandırırken göç alan bir şehirden sürekli göç veren bir şehre nasıl dönüştüğünü rakamlar ile tarif etmeye çalışayım:
Erzurum’da 1945 yılında yapılan sayımda, 395 bin 876 kişinin yaşadığı belirlenenmiştir. Aynı yıllarda
İstanbul’da 860,558 kişi yaşamakta idi. Neredeyse İstanbul ile yarı yarıya nüfüs yoğunluğu yaşayan bir şehrir dir Erzurum. Şimdi Erzurum nere İstanbul nere dediğinizi duyar gibiyim o yüzden nüfus olarak ülkenin 14. Sırasından 63 sırasına düştüğümüzü belirtmeliyim.
2010 yılında 769.085 olan nüfüs 2017 yılında 760.476 olmuştur…
Yaşayan ve yaşatılan bir şehrin kalması ümidi ile…
Esen kalın